Των Helen Lackner, Raiman Al-Hamdani
Οι πρώτες υποσχέσεις των Χούτι προς τους πολίτες της Υεμένης για μια πιο δίκαιη και διαφανή κυβέρνηση δεν έχουν τηρηθεί, και η οργάνωση ασκεί μια διακυβέρνηση βίαιης καταστολής.
Οι Χούτι τώρα εξουσιάζουν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Υεμένης και θα πρέπει να συμπεριληφθούν στις προσπάθειες λήξης της σύγκρουσης και αποκατάστασης της ειρήνης στη χώρα.
Οι Χούτι επιδιώκουν διεθνή αναγνώριση, αντιμετωπίζουν αυξημένες εσωτερικές συγκρούσεις, και ίσως να μην θέλουν να επεκτείνουν τον έλεγχό τους στη Νότια Υεμένη. Αυτό τους παρέχει κάποιο περιθώριο διαπραγμάτευσης.
Ενώ οι Χούτι επωφελούνται από τη στήριξη των Ιράνων, καθοδηγούνται από τα δικά τους συμφέροντα και θα διεξάγουν πόλεμο ανεξάρτητα από την θέση της Τεχεράνης.
Τα ευρωπαϊκά κράτη θα πρέπει τώρα να αυξήσουν την εμπλοκή υπό όρους με τους Χούτις, προσπαθώντας να διευρύνει τον πολιτικό και ανθρωπιστικό χώρο στην περιοχή, πιέζοντας παράλληλα όλες τις πλευρές στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Πηγή ECFR
