Στο άρθρο 104 του Συντάγματος ορίζεται ότι : “1. Κανένας από τους υπαλλήλους που αναφέρονται στο προηγούμενο άρθρο δεν μπορεί να διοριστεί σε άλλη θέση δημόσιας υπηρεσίας ή οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλου νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή δημόσιας επιχείρησης ή οργανισμού κοινής ωφέλειας. Κατ’ εξαίρεση μπορεί να επιτραπεί με ειδικό νόμο ο διορισμός και σε δεύτερη θέση, εφόσον τηρούνται οι διατάξεις της επόμενης παραγράφου. 2. Οι κάθε είδους πρόσθετες αποδοχές ή απολαβές των υπαλλήλων του προηγούμενου άρθρου δεν μπορεί να είναι κατά μήνα ανώτερες από το σύνολο των αποδοχών της οργανικής τους θέσης”.
Του Γιάννη Καρούζου, Δικηγόρου-Εργατολόγου
Η ρύθμιση αυτή εξειδικεύτηκε στον ισχύοντα Υπαλληλικό Κώδικα (ν. 3528/2007), στη διάταξη του άρθρου 35 υπό τον τίτλο “κατοχή δεύτερης θέσης”, ως εξής “1. Απαγορεύεται ο διορισμός υπαλλήλου, με οποιαδήποτε σχέση σε δεύτερη θέση : α) δημοσίων υπηρεσιών, β) νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, γ) Ο.Τ.Α., συμπεριλαμβανομένων και των ενώσεων αυτών, δ)… ε).. 2. Διατάξεις ειδικών νόμων που επιτρέπουν το διορισμό σε δεύτερη θέση εξακολουθούν να ισχύουν. 3. Υπάλληλος που κατά παράβαση των διατάξεων των παραπάνω παραγράφων διορίζεται σε δεύτερη θέση και αποδέχεται το διορισμό του θεωρείται ότι παραιτείται αυτοδίκαια από την πρώτη θέση”.
Ωστόσο, ήδη στον νόμο 1256/1982 στην περ. γ΄ της παρ. 5 του άρθρου 16 (με τίτλο “Μεταβατικές διατάξεις”), ορίσθηκε ότι “Στους περιορισμούς των παραγράφων 1, 2 και 3 του άρθρου 1 του παρόντος δεν περιλαμβάνονται (α) … (β) … (γ) οι μουσικοί και καθηγητές καλλιτεχνικών μαθημάτων. Με άλλα λόγια προέβλεπε εξαιρετική αντιμετώπιση στο θέμα της απαγόρευσης κατοχής δεύτερης θέσης στο δημόσιο για τους μουσικούς και καθηγητές καλλιτεχνικών μαθημάτων.
Σύμφωνα με τις αιτιολογικές εκθέσεις του ως άνω νόμου και όσων των αντικατέστησαν προκύπτει η μέριμνα του νομοθέτη να εξαιρέσει από τη γενική απαγόρευση της κατοχής διπλοθεσίας στον δημόσιο τομέα όλους εκείνους οι οποίοι έχουν την ιδιότητα του “μουσικού”, προκειμένου αυτοί να δύνανται να στελεχώνουν “κυκλικά” τα αντίστοιχα νομικά πρόσωπα του δημοσίου (κρατικές ορχήστρες κ.λπ.) και να αντιμετωπίζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο, προβλήματα στη στελέχωση των νομικών αυτών προσώπων.
Καίρια είναι λοιπόν η απόφαση του ΣτΕ με αριθμό 1182/2019, η οποία ανατρέπει την πρόσφατη νομολογία καθώς έκρινε σχετικά ότι ο όρος “μουσικός” είναι ευρύτερος και περιλαμβάνει και τον εκπαιδευτικό (καθηγητή) του κλάδου Μουσικής. Ως εκ τούτου, του νόμου μη διακρίνοντος, στο πεδίο εφαρμογής της ως άνω διατάξεως και συγκεκριμένα στην έννοια του “μουσικού” συμπεριλαμβάνονται και οι εκπαιδευτικοί (μέσης και πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης) του κλάδου Μουσικής, οι οποίοι εκ της ιδιότητάς τους και του περιεχομένου των σπουδών τους μπορούν να στελεχώσουν ένα μουσικό σχήμα από αυτά που λειτουργούν στον δημόσιο τομέα. Συνεπώς σύμφωνα με την απόφαση, οι εκπαιδευτικοί του κλάδου Μουσικής εξαιρούνται από τον κανόνα της απαγόρευσης περί διπλοθεσίας και μπορούν να διορισθούν σε δεύτερη θέση στον δημόσιο τομέα, όπως αυτός ορίζεται κατά τα ανωτέρω.
