Tο ύψος της αποζημίωσης απόλυσης κάθε εργαζόμενου εξαρτάται κατά ν.2112/1920 + ν.3198/1955 από τον συνολικό χρόνο απασχόλησής του στον συγκεκριμένο εργοδότη.
Γιάννης Καρούζος -Εργατολόγος
Όμως, στον κλάδο των εποχικής λειτουργίας ξενοδοχείων τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά. Ακόμα κι αν κανείς εργάζεται αδιαλείπτως για μια δεκαετία, η σύμβαση εργασίας του θεωρείται ότι είναι ορισμένου χρόνου και ότι απλώς ανανεώνεται για κάθε νέα σεζόν λειτουργίας. Έτσι, κατά το χρονικό διάστημα από την ολοκλήρωση της μιας σεζόν λειτουργίας ως την έναρξη της επόμενης, τη λεγόμενη νεκρά περίοδο, ο υπάλληλος δεν βρίσκεται σε κάποια εργασιακή σύμβαση ή σχέση.
Το αποτέλεσμα είναι ότι για τον υπολογισμό του ύψους της αποζημίωσης απόλυσης, είτε αυτή λάβει χώρα κατά την περίοδο λειτουργίας είτε κατά τη νεκρά περιόδο, λαμβάνεται υπόψη μόνο ο χρόνος πραγματικής απασχόλησης και όχι όλο το διάστημα από την αρχική πρόσληψη ως την καταγγελία της σύμβασης εργασίας. Αν, λοιπόν, ένας εργαζόμενος απασχολείται για 10 χρόνια σε ένα ξενοδοχείο εννιάμηνης λειτουργίας, τότε θα δικαιούται αποζημίωση 7,5 ετών (9 x 10 / 12) , η οποία θα υπολογιστεί κατά τις διατάξεις των ν.2112/1920 και ν.3198/1955.
Δικηγόρος Εργατολόγος
